Το διαβητικό πόδι

Ο όρος «διαβητικό πόδι» αναφέρεται στις διαταραχές στα πόδια ενός πάσχοντος από διαβήτη οι οποίες μπορεί να προκληθούν από νευροπάθεια ή περιφερική αγγειοπάθεια.

Οι επιπτώσεις αυτές αφορούν

• είτε σε βλάβες του νευρικού συστήματος (νευροπάθεια), όπου τα νεύρα των ποδιών που κανονικά μεταφέρουν το αίσθημα του πόνου στον εγκέφαλο παύουν να λειτουργούν σωστά, με επακόλουθο τη μείωση ή και πλήρη απώλεια της αίσθησης του πόνου στην περιοχή του άκρου πόδα. 
  Αυτό έχει ως συνέπεια να μην αντιλαμβανόμαστε τον πόνο, π.χ. όταν μας στενεύει το παπούτσι μας ή αν πατήσουμε κάτι αιχμηρό με κίνδυνο τους συχνούς τραυματισμούς, οι οποίοι και δε γίνονται αντιληπτοί με συνέπεια να μην αντιμετωπίζονται και να κακοφορμίζουν.
  Η διαβητική νευροπάθεια οδηγεί επίσης σε ατροφίες των μυών του ποδιού που καταλήγουν σε παραμορφώσεις της φυσιολογικής δομής του κάτω άκρου. Αυτό καταλήγει σε αλλαγές στην κατανομή του βάρους στα πέλματα και αυξάνει σημαντικά την ανάπτυξη κάλων (τύλων) και πληγών (ελκών).
  Μάλιστα, εξαιτίας της μειωμένης όρασης που πολλές φορές έχουν οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη, είναι επιρρεπείς σε τραυματισμούς και δεν διαπιστώνουν εγκαίρως τις όποιες βλάβες στα πόδια τους

• είτε σε βλάβες του περιφερικού κυκλοφορικού συστήματος (περιφερική -διαβητική-αρτηριοπάθεια) οι οποίες προκαλούν ελλιπή αρτηριακή αιμάτωση. 
  Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλεί εναπόθεση διαφόρων συστατικών στο τοίχωμα των αρτηριών, τη λεγόμενη αρτηριοσκληρωτική πλάκα. Η συνέπεια είναι η στένωση της αρτηρίας και η μείωση της παροχής σε αίμα περιφερικότερα από το σημείο της στένωσης. Όσο ο διαβήτης μένει αρρύθμιστος και η βλαπτική επίδρασή του συνεχίζεται, η στένωση αυξάνεται, δημιουργείται πλήρης θρόμβωση της αρτηρίας και παντελής αδυναμία περιφερικής ροής αίματος.
  Η ελλιπής αιμάτωση των κάτω άκρων λόγω της αποφρακτικής αρτηριοπάθειας δυσκολεύει την επούλωση των ελκών και συμβάλλει στην περαιτέρω νέκρωση των ιστών.